गौरव पाण्डेय

५ पौष २०७७, आइतवार

तिमी मार्क्सवाद पढ्दै गर्दा उसको पनि बेला उही थियो

रहर, उमेर र जोस उही थियो

सायद भोगाइ र नियति पनि उही थियो

आखिर व्यथा उही थियो

तिमी र उसमा एउटै भिन्नता थियो

तिमी विद्रोहको लालझण्डा लिएर उठ्यौ उ कुटी, कोदालो र हलो लिएर उठ्यो

तिमीले मार्क्स, लेलिन र माओ जिन्दावाद भन्यौ उसले जल, जमिन र जाँगर जिन्दावाद भन्यो

तिमीले साम्यवाद पढ्यौ र भन्यौ जमिन साझा हुनुपर्छ, उसले रोग, शोक र भोक पढ्यो र भन्यो जमिन जस्को होस् मलाई मेरो पसिनाको मूल्य भए पुग्छ

उ हिजो पनि यही भन्थ्यो आज पनि यही भनिरहेछ

हिजो तिमी र उ अडिने धरातल उही थियो

तर नियतको खेल ! तिमी विद्रोहीबाट सत्ताधारी भयौ

आज तिम्रो साथी सडकमा छ

कति शालीन ऊ

उसले धर्म छोडेन, धरातल भुलेन

अगाडि हलो, कुटी र कोदालो सजाएर आफ्नै पसिनाको मूल्य मागिरहेछ

आँखा अगाडि द्वारिका दरबारबाट कृष्ण सुदामाको कुटि गएको दृश्य नचाइरहेछ खैर !

कलिका कृष्णहरु मग्न छन् , मस्त छन् राजलिलामा !

म सोँचिरहेछु धन्न उसले मार्क्सवाद पढेन,\

पढ्दो हो त झापा विद्रोह जस्तै आज पर्सा विद्रोह हुनुपर्ने !

म सोँचिरहेछु धन्न उसले मार्क्सवाद पढेन,

पढ्दो हो त झापा विद्रोह जस्तै आज पर्सा विद्रोह हुनुपर्ने !

  माइतीघर, काठमान्डौ